Ανάπλαση πολιτισμικού χώρου πρώην λατομείων
Διπλωματική εργασία 2007
Ο σχεδιασμός αυτού του έργου έχει σαν κεντρικό άξονα την αξιοποίηση και εκσυγχρόνηση των πρώην λατομείων, ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν πολιτισμικές εκδηλώσεις όλο το χρόνο, με στόχο την ανάδειξη της περιοχής και την επέκταση των πολιτισμικών της συνόρων.
Το σχέδιο στηρίζεται στις εξής προυποθέσεις (αρχές):
- Ανάδειξη της πολιτισμικής αξίας του χώρου
- Αξιοποίηση του φυσικού κάλλους του χώρου καθώς και της πανοραμικής θέας που το περιβάλλει.
- Εξισσορόπηση και αναθεώρηση σχέσης ανθρώπου - κτισμάτων - περιβάλλοντα χώρου.
Δημιουργία υπηρεσιών μεγαλύτερης δυναμικότητας για την έλξη περισσότερων ατόμων στον χώρο του πολιτισμού.
- Δημιουργία για πρώτη φορά ενός σύγχρονου (ημί) κλειστου θεάτρου με σκοπό την λειτουργία του χώρου όλο το χρόνο.
Με βάση τα παραπάνω το σχέδιο προβλέπει ανύψωση όλου του χώρου σε μία πλατφόρμα διαφορετικών επιπέδων. Αυτό έγινε γιατί το φυσικό περιβάλλον του πρώην λατομείου, που φτάνει τα 80μ. πάνω του σημερινό θέατρο, που φτάνει μόλις τα 8μ., δημιουργεί μια άνιση αναλογία μεταξύ ανθρώπου και βράχου, προκαλώντας έτσι μια άισθηση απόστασης και φόβου. Η ανύψωση έτσι του χώρου αυτού βοηθάει την σχέση προσέγγισης μεταξύ επισκεπτών και πρώην λατομείου, δημιουργώντας μεταξύ τους μια σχέση επαφής ώστε άνθρωπος και βράχος να μπορούν για πρώτη φορά να αλληλεπιδράσουν. Το σχήμα και η εικόνα της ανυψωμένης πλατφόρμας καθώς και οι φέροντες οργανισμοί αυτής είναι επιτηδευμένα σχεδιασμένοι με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζουν μια ακανόνιστη μορφή, μιμούμενοι τις φυσικές ανωμαλίες της επιφάνειας του βράχου και δίνοντας την εντύπωση μιας συνέχειας στο φυσικό τοπίο.
Ακόμα και η στέγαση του θεάτρου είναι σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να μιμείται το βράχο δίνοντας την εντύπωση ότι είναι μέρος αυτού και συνέχειά του. Ένα τμήμα της στέγης του θεάτρου έρχεται σε προβολή από το βράχο καλύπτοντας έτσι την σκηνή του, η οποία βρίσκεται στο ισόγειο επίπεδο του χώρου. Γύρω από αυτήν εκτείνονται 2 σειρές από τεχνητές σύραγγες που δίνουν πρόσβαση σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους φιλοξενίας κοινού, γύρω από την σκηνη (boxes), μια επιτηδευμένη λύση που έρχεται να θυμίσει τις αρχές του σαιξπηριανού θεάτρου. Στο σχεδιασμό των δύο θεάτρων (άνοικτού και κλειστού τύπου) δεν έχει τηρηθεί η πρότυπη κλασσική μορφή αρχαίου ελληνικού θεάτρου, αλλά έχει γίνει μιά σύγχρονη προσέγγιση αυτής εκφραζόμενη σ' ένα καινοτομικό λεξιλόγιο. Η στέγη του θεάτρου έχει γίνει από ακανόνιστες κυψέλες γυαλιού, μεταφέροντας έτσι μ' έναν διαφανή τρόπο και ίσως λίγο παραποιήμένο την απεικόνιση του ιδιαίτερου κάλους του εξωτερικού χώρου και στον επισκέπτη του θεάτρου.
Ο εκθεσιακός χώρος είναι επιτηδευμένα σχεδιαστικά τοποθετημένος σε σημείο οπτικής ευθείας με τον βράχο της Ακρόπολης και δεξία με τον λόφο του Λυκαββηττού προσφέροντας έτσι στο κοινό έναν απολαυστικό περίπατο.
Ένα τμήμα του εκθεσιακού χώρου είναι αφιερωμένο στην ιστορία του θεάτρου και του κινηματογράφου με μόνιμη προβολή ταινιών σε μεγάλες επιφάνειες. Ο υπόλοιπος χώρος θα φιλοξενεί εκθέσεις και εκδηλώσεις ποικίλλου περιεχομένου. Το πίσω μέρος του εκθεσιακού χώρου καταλήγει σε μία αίθουσα, που βρίσκεται πάνω από την σκηνή του μεγάλου θεάτρου και χωρίζεται με αυτήν με μία μεγάλη γυάλινη επιφάνεια. Οι επισκέπτες θα έχουν έτσι την δυνατότητα να παρακολουθούν τα δρώμενα στο θέατρο χωρίς ήχο, ένα είδος αφιερωμένου στον βουβό κινηματογράφο.
Κυρίαρχη σκέψη του σχεδιασμού είναι να μπορούν οι επισκέπτες, όπου και να βρίσκονται ακόμα και εκτός του εσωτερικού του θεάτρου, να έχουν οπτική επαφή και να παρακολουθούν τα δρώμενα, (cinema, συναυλίες, θέατρο) έστω και από απόσταση.
Ο εκθεσιακός αυτός χώρος συνδέεται με την κορυφή του βράχου με τελεφερίκ τα οποία μεταφέρουν τους επισκέπτες από και πρός τον χώρο αυτό, αυξάνοντας και διευκολύνοντας την μέχρι σήμερα δύσκολη πρόσβαση σε αυτό, ενώ με τον ίδιο τρόπο αξιοποιείται για πρώτη φορά η κορυφή του βράχου, η οποία φιλοξενώντας ένα χώρο αφιερωμένο στο site seeing στο υψηλότερο σημείο του βράχου, συμβάλει σε μια άλλη τουριστική ενδιαφέρον ματιά στο κέντρο της Αθήνας, δίνοντας παράλληλα την αίσθηση κατάκτηση της κορυφής του βράχου και συγχρόνως απόλαυση της πανοραμικής θέας.
Η πρόσβαση στα δύο θέατρα καθώς και στους υπόλοιπους χώρους γίνεται από ένα μονοπάτι για πεζούς το οποίο οδηγεί στα σύο θέατρα, συνδέει τους δύο χώρους μεταξύ τους και συγχρόνως δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες να θαυμάζουν το τοπίο και να απολαμβάνουν την πανοραμική θέα, περπατώντας. Ο σχεδιασμός έχει γίνει έτσι ώστε να επιτρέπει σε κάθε επισκέπτη από οποιοδήποτε σημείο του χωρου να έχει πανοραμική θέα της Αθήνας.
Στον περιβάλλοντα χώρο των θεάτρων έχουν προβλεφθεί χώροι όπως:
- Kήπος cinema, οπού θα προβάλλονται ταινίες ή videoπροβολές όλο το χρόνο
- Εκθεσιακός χώρος - αίθουσες εκθέσεων και πολιτιστικών εκδηλώσεων
- Εστιατόρια-μπάρ
- Αίθουσες workshop
- Βιβλιοπωλεία.
- Εκδοτήρια εισητηρίων
- Χώροι ενημέρωσης κοινού.
- Πρόβλεψη 2 χώρων στάθμευσης χωρητικότητας 350 αυτοκινήτων.
